7.sanat

Kariyerine Sergio Leone'nin yönetmen yardımcılığıyla başlayan, daha çok Spaghetti Western filmleriyle tanınan Tonino Valerii'nin yönettiği tek Giallo olan film, şaşırtıcı pastel tonlardaki görsel içeriğiyle, Ennio Morricone'nin uyumlu müziği, gerilim dolu kurgusuyla türe son derece merak uyandırıcı yeni bir soluk ve farklılık getiriyor. - Bizim meslekte zeki olmak ve belki de diplomalı olmak yeterli değildir, değil mi? - Deriniz kalın olmalı, morgdakiler gibi.

Genç bir asker, evinden çok uzaklardadır ve bir gün gittiği bir kafede çalışan genç bir kıza ilk görüşte âşık olur. O bakış öyle bir bakıştır ki o güne dek tek bir kitap okumamış o genç adama kitap yazdıracaktır.

Oturduğu masaya, tam da o dönemde ün basamaklarını tırmanmakta olan Amerikalı "sarışın bomba" ve "vamp kadın" hatta "Marilyn Monroe’nun yerine geçecek yıldız" iddialarıyla tanınan Jayne Mansfied’i oturttular(...)

Henüz suç işlenmeden suçluların yakalanmasını sağlayan bir sistem... Ve suçu önleyici bir ekip… Ekipten biri, öngörülen bir suçla itham edildiğinde ve masumiyetini kanıtlamak zorunda kaldığında, birçok şeyin de değişmesi gerekecektir. “Minority Report”

“Yaşamak ve ölmek dışındaki seçeneklerden bahsedildiğinde anlamak istemeyiz. Hiç de hoş olmasa da bu durumun hayata dahil olduğunu hatırlamamamız gerektiğinde, birileri bize bunu hatırlatsa da anlamadığımız bir zamana mahkûm olabiliriz..." Her şey unutulur. Unutulmayan tek şey aşktır.

Uyanık pazarlamacıların, ikisinin de çok gişe yapmasından yola çıkıp elmayla armudu birbirine karıştırarak uydurduğu Barbenheimer tuzağında hiç debelenmeden kararlı bir şekilde Oppenheimer filmine girdik, Barbie’ye göz ucuyla bile bakmadık, ayrıca pembeyi hiç sevmem.

Yine yazıma filmin ortalarına doğru bir sahneden alıntı yaparak başlamak istiyorum. “Neden bilmiyorum diyemiyoruz?” diye soruyor Yılmaz , Müjdat’a. Müjdat da kendince yanıtlıyor arkadaşını. Başı ve sonu belli filmlerden değil Tamirhane. O yüzden karakterleri ufaktan bir tanıtayım istiyorum sizlere.

II.Dünya Savaşı’nın kıyamet günleridir; Fas’ın Kasablanka şehrinde bir film çekilir: Casablanca! 1942 yapımı filmde sinema tarihinin en ünlü iki ismi rol almaktadır. Hüzünlü bakışlı ama yakışıklı Humphrey Bogart ve kuzeyin güzel kadınlarından İsveçli Ingrid Bergman…

“Her başarılı erkeğin arkasında bir kadın vardır” ibaresinin aslında kadınları arka sıralara iten eril bir ifade olduğunu kanıtlayan ve aslında her başarılı kadının önünde buna benzer eril düşüncelerin asıl engel olduğunun kabul edilmesi gerektiğini anlatan bir film…

Bugünlerde kafam oldukça karışık. Uzun zaman önce izlediğim ama listede yerini koruyan bir filmi yeniden izleme zamanım gelmiş anlaşılan. “Walter Mitty’nin Gizli Yaşamı” da bunlardan biriymiş demek ki onu seçtim yeniden izlemek için. İlk izlediğimde fotoğrafçılıkla ilgili filmler kategorisindeydi ama sonra farklı sebepler eklendi.

Kendisini 'kadın sanatçı' olarak nitelendirmek istemese de hem kadın hem sanatçı Helene’in (gerçekçilik akımının en iyi natürmort ve oto portre örneklerini veren Fin ressamın hayatından bir kesit izlediğimiz) yaşamından çarpıcı kesitleri izliyoruz film boyunca. Kahramanımız yine bir kadın ve yine bir sanatçı. Ve yine bir aşk acısı.

Filmin Tematik Arka Planı: Müzik sesine kahkahaların yükseldiği bir ev partisinde bir kadının sesini işitiyor filmin ilk sahnesinden itibaren. Bu kadının “Kaçmak için nereye koştuğunu değil, nereden koştuğunu kesin olarak bilmelisin.” repliği bize, filmle ilgili ilk ipucunu veriyor. Yüksek tavanlı, içinde eski aile yadigarı mobilyaların olduğu bir dairede, müzik ve edebiyatla ilgili birçok alıntının havada uçuştuğu bir ortamda, birbirleriyle birtakım edebî alıntılar yaparak sohbet eden bir grup Rus entelektüeli eğlenirken görüyoruz.