Çocukluk günlerinde hava çiçek kokardı. O ılık, yumuşak ve rahatlatıcı koku, sanki denizden geliyordu; oysaki bu kentte deniz yoktu. Denizin kıyısında oynar gibi gülümserdin. Karalanmış bir şiirin en aykırı dizesi gibi duran çocuksu gülümsemen, yanaklarına yayılınca, yüzünde sabah güneşinin ilk ışıklarının yansımasını hissederdim.
Devamını Okuyun