Öteki Metinler/Akademik göz

Yazar kitabının sunu bölümünde daha ilk cümleden itibaren kitap ismine atıfta bulunuyor, isminin kapsayıcılığını açıklıyor. Bunu ise şiirin tanımlanabilirliği sorusunu okuyucuya sunarak veriyor. Yazara göre şiir tanımlanamaz gibi bir yargıda bulunmak yeterli değildir. Çünkü var olan her şeyin tanımlanabilir olduğunu düşünmektedir. Bu konudaki görüşünü ise ‘’.... Belki de en doğru yaklaşım; bugüne dek yazılagelen tüm şiirlerin tek tanımının olamayacağını söylemek...’’ (Çolak 2011:7) Yazar sunumu bölümü boyunca şiirin öğretilebilir durumu konusunda negatif bir pozisyon alırken şiirsel bilgilerin öğrenilmesinin şiir yazabilmek konusunda son derece önemli olduğunun altını şüphesiz bir şekilde çiziyor. Ancak şiirsel bilgi birikimlerinin şiir yazmakta tek baĢına etkili olamayacağını ancak nasıl yazılacağının, bir şiirin nasıl okunacağının inceliklerini vermek açısından hayati bulmaktadır. Bütün bu bilgi birikimine sahip bir şair bu öğrenilenleri uygulamaya kalktığında çözümlenen şiirin aynısı yazılacaktır. Dolayısıyla bu da yazara göre özgünlüğe uygun bir durum değildir. Yazar burada bir anlamda her şiirin biricikliğini ve bir kez yazılabilirliğini vurgulamış olmaktadır.

Comical Tragedy and Tragical Comedy of Mr. Punch / Mr. Punch'ın Komik Trajedisi ve TrajikKomedisi, İngiliz yazar Neil Gaiman kaleme aldığı ve grafik sanatçısı Dave McKean'ın çizdiği, 1994 senesinde yayınlanan bağımsız bir grafik romandır. Bu grafik roman içerik ve biçimin evliliğine, grafik öyküleme ve ardışık sanat medyumunda güzel bir örnektir. Gaiman ve McKean'in neredeyse bir ömre yayılan ortaklıklarına örnek teşkil eder. Kariyer hikayeleri, ortak çalışmalara yansıttıkları eşsiz ve kişisel yorumları pek çok genç sanatçı için ilham kaynağıdır.

Dünya edebiyatının bilinen ve çok ses getiren klasiklerinden Küçük Prens ve Küçük Kara Balık çocuk edebiyatına özgü türler olarak karşımıza çıkmaktadır. Bilinenin aksine her iki kitabında aslında bir masal kitabı olmalarının altında yatan ana tema, yazarlarının hayatından ve ölümlerinden yola çıkılarak bir yetişkinin hayallerini, dünya, özgürlük, bağımsızlık, adalet ve eşitlik algılarını yansıtmaktadır.

Behçet Necatigil’in şiirinde iki dönem vardır. İlki,Kapalı Çarşı 1945), Çevre(1951),Evler(1953) gibi kitaplarında karşımıza çıkan ve şiirde “anlatma tavrı”nı benimsediği 1945-1955 arası dönemdir. Şair, “yaşama durakları”nın “bir de” kendi ben’inde meydana getirdiği duygu ve düşünceler etrafında döndüğünü söylediği bu şiirlerini “oyunsuz-imâsız”, düz ve oylumsuz bulur.

Öteleyen edebiyat nasıl bir edebiyattır? Öteye gitmek isteyen, giden, öteye yönelen, öteyi özleyip arayan edebiyat. Neresidir, edebiyatın ötesi? Nasıl gidilir oraya? Neden gidilmelidir? Yaşamla titreşen, hayatla donanan bir edebiyat için gidilmelidir. (Yaşam: Doğanın enerjisiyle yaşadıklarımız, canımızın bedeniyle beslediğimiz yaşantılar bütünü.(zoê). Hayat: Mana ile yoğurduğumuz yaşam (bios )

Klasik tarihte, skandalların, entrikaların dışında kadına pek yer verilmez. Söz konusu olan Osmanlı tarihi olunca da klasik harem hikayeleri anlatılır. Kadın, kuş tüyü yastıklar üzerinde, ipek tüller içinde, yarı çıplak, kendisini her türlü cinsel arzuya hedef etmiş bir et parçası olarak tasavvur edilir. Çünkü böyle bir harem hem renkli, hem de egzotiktir. Hayali bir doğu, hayali bir harem yaratılır. Bu yazıda Klâsik Türk Edebiyatı şiir sahasında eser veren kadınların dillerinin cinsiyeti ve bu kadınların edebiyat tarihi içerisindeki algıları feminist yaklaşımlar ışığında değerlendirilmeye çalışılacaktır.

Edebiyat ve felsefe her zaman birbirini besleyen iki kaynak olmuştur. Felsefenin ideolojiye dönük yüzü ise tezli olarak ifade edebileceğimiz edebî metinlerde kendisine yer bulmuştur. Felsefî ve ideolojik arka plânı sosyalizme dayanan Toplumcu Gerçekçilik ise edebiyatta kendisine önemli bir yer edinmiştir. Bu çalışmanın ilk bölümünde toplumcu gerçekçi algının tarihsel arka plânı ve özellikleri anlatılmıştır. İkinci kısımda ise Türk edebiyatında toplumcu bakış açısını en iyi yansıtan örneklerden biri olarak kabul edile- bilecek, Sadri Ertem’e ait Çıkrıklar Durunca adlı eser tanıtılmıştır. Ayrıca bu kısımda roman içerisinden, toplumcu gerçekçi bakış açısının edebî eserdeki yansımalarına dair örnekler de verilmiştir.

“Hiçbir şey insana hatırlamak kadar acı vermez, özellikle de mutluluğu hatırlamak kadar.” (Kabuk Adam [KA], s. 1) Kabuk Adam’ın ilk cümlesi olan bu vurucu yargı, hem romanın bütününe hem de Aslı Erdoğan’ın yazarlık serüvenindeki duraklara ve oralarda karşımıza çıkan karakterlerin trajedisine dair çok şey söylüyor.

Mitoloji insanların özellikle tanık oldukları doğa olaylarını anlamlandırma çabaları neticesinde ortaya çıkmış ve insanların güçsüz kaldıkları olaylarda “sığınmak” içgüdüsüyle ürettikleri Tanrı ve Tanrıçaların hikayeleri olarak toplumlarının yaşam geleneği çerçevesinde oluşmuş ve yine yaşam geleneklerini etkilemiştir. Tarih boyunca çeşitli temaslarla (savaş, ticaret, göç, vb.) birbirlerinden etkilenmiş ve birbirlerinin mitlerini beslemişlerdir.

Çocuk ve Gençlik Edebiyatı, bebeklikten başlayan ve yetişkinlik sürecine kadar uzanan arayı kapsayan kitleye hitap eden eserleri içine alır. Okul öncesi dönemi için resimli kitaplar ve masallar, okul döneminde ise ilk okuma kitaplarından başlayarak yaş grubuna uygun roman ve hikaye kitaplarını ve şiir antolojilerini içerir.Ülkemizde bu tür maalesef ancak son yıllarda gelişme göstererek, yeni yeni kabul görmüştür.

Görsel kültür, toplumu etkileyen, yönlendiren ve yaşam algısını ciddi anlamda değiştirmeyi başaran bir araç olarak karşımızdadır. Bu nedenle görsel kültürün incelenmesi de giderek önem kazanmaktadır. Neredeyse tüm yaşantımızın bu yüzeysel görselliğin etkisiyle inşa ediliyor, zamanla bozuluyor ve ardından tekrar inşa ediliyor.

İnsanlar bazen beni arayıp, “Bir büyücülük okulu üzerine yazılmış şu muhteşem kitabı mutlaka okumalısın, çok orijinal bir kitap, daha önce bunun gibi bir şey yazılmadı!” gibi şeyler söylerlerdi. İtiraf etmeliyim ki ilk başlarda bana kendi yazdığım Yerdeniz Büyücüsü kitabımı okumamı söylüyorlar sanmıştım. Çünkü, 1969’dan beri basımı yapılan o kitap da bir büyücülük okulundan bahsediyordu.